- Babko, co Wy tyla dzisioj warzicie?
- Jak to co? Przeca jutro niydzielo, świntyj Hedwigi. Co ty synek, niy wiysz, co jutro u nos bydzie łodpust?
- Wiym, przeca że wiym. Ale to i łobiod bydzie łodpustowy?
- No dyć. Przeca wsziscy przijadom, budzie ujek Franek z ciotkom Marikom i synkami, ujek Konrad z ciotkom Mią ze Hajduk, chyba nawet ujek Edek ze Hindenburga przijedzie. Przeca łodpust to wielkie świynto dlo cołej rodziny!
- Starko, a co to bydziecie warzić? Rolada?
Ponbócku Złoty! Tyn najduch sie pyto co bydzie w łodpust na łobiod? Przeca jak zawsze, rosół z nudlami, rolady, modro kapusta i gumiklyjzy.
- Bobko, a kompot bydzie?
- Bydzie, bydzie. Z bani, tyn co lubisz. Niy godej tyla ino leć do masorza, herr Piontka, i przinieś, bo łobiycoł mi zostawić gryfno kita wołowo na rolady.
Czekej no, karlusie, to mosz kartka i kup po drodze wszistko, co na niyj stoji.
Na kortce stoło (6 osób):
- kita wołowo na rolady - kilo
- szpek wyndzony - ćwierć kilo
- kwaśne łogórki - 3
- cybula - 3
- zymft - jedna mało krauza
- modro kapusta - tak wele kila
- kartofle - ze dwa kila
- Babko, to jak sie robi ta modro kapusta?
- Toż puć, synek, pokoża ci.
- Kapusta musisz pokrajać na takie drobne szplitry, wciepać do gorka, nasuć mało gorść soli, zaloć gorkom wodom i gotować, aż bydzie miynko.
Zaniym sie kapusta uwarzi, pokrajej szpek na takie małe wyrfle i usmaż jych na małyj łyżeczce tustego.
Dociepej posiykanyj cybuli. Jak cybula bydzie sie robiyć szklisto, to wciepej jeszcze łyżka monki i wymiyszej gryfnie.
Kopusta łodcydź, wciepej do niyj omasta z cybulom i zasmażej. Dolyj trocha, tak ze dwie - trzi łyżki łoctu.
No,tera je dobro. Jeszcze ino trocha pieprzu i jest fertig.
Terozki synku rozklupej mi miynso na rolady. Ale ciynko i tak, co by równe boło.
Na kożdo rolada domy teroz trocha soli,trochapieprzy i posmarujymy ciynko zymftem.
Teroz trocha cybulki, posiekanyj, dej tu konsek łogórka, konsek szpeku i zawijomy.
A czymu nitkom? Przeca Wom ciotka Mia z Rajchu prziwiezła takie szprytne nadle?
Ale mom ich za mało na tyla roladów.
Zawijej, zawijej.
Gryfnie!
Weż synku tocha monki, i obkulej w niyj kożdo rolada, ale ino trocha!
Terozki rozgrzyj tuste w brytfanie, wsadź rolady i smaż, z kożdej stony, aż sie zrobiom brunotne.
Podlyj trocha wody, przikryj i warz, ino ma małym ogniu, tak wele godziny.
No widziysz, jakie gryfne rolady?
Teroz ino dodomy do zołzy trocha gynstego (np. tyn wywar z kości), tak ze dwie łyżki.
Wymiyszej, podgrzyj i dowej na stoł.
To ino terozki gumiklyjzy.
Usztamfuj mi synku te kartofle, ale krepko!
Gryfnie. Terozki dodomy trocha szkrobku. Nie, ta drugo, modro biksa. Ta, kaj pisze kartofelmehl. Ja, ta.
Dodaj tak mniyj niż ćwierć kartofli. Dodej jajko i wymieś, aż bydzie głodkie.
Teraz ino ukulomy gryfne klejzy. Ja, zrób kożdyj dziurka na zołza.
Wciepej je pomału na wrzontek i warz, jak wypłynom na wiyrch tak ze trzi minuty.
Wyciongniyj je toroz szałkerlom na miska i tyż dowej na stoł.
http://muza.com.pl/product.php?id_product=1470
Pysznie! Czy gryfnie? :)
OdpowiedzUsuńPoezja smaku , obiad idealny!!!!
OdpowiedzUsuń